Fikse burn-out toename onder vloggers.
Met grote verbazing keek ik een onlangs naar een discussie op televisie over Burn-Out bij Vloggers bij RTL Boulevard. Er werd gevraagd naar de oorzaken van een Burn-Out en de psychologe in kwestie aan de desk, worstelde zich moeizaam door de kritische, maar vooral onwetende en botte opmerkingen van Peter R. de Vries. Volgens zijn ‘deskundige’ mening zouden het vooral jongeren zijn die verwend zijn, niets gewend zijn en gauw janken als het even tegen zit. Zijn remedie: een dikke schop onder je kont, niet zeiken en doorgaan.
Wat hebben mensen met een burn-out met elkaar gemeen?
Vol ongeloof en adrenaline zat ik daar. Op op mijn eigen bank te smachten naar zelf wat zendtijd, want deze conclusie is natuurlijk met de grootste onzin samengesteld. Wat hebben mensen met Burn-Out klachten mijn inziens dan wel gemeen?
De mensen in de risicogroep bezitten allemaal een aantal specifieke juist hele mooie en krachtige karakteristieke eigenschappen. Het zijn vaak heel sociale mensen, met een enorm empatisch vermogen maar die niet goed grenzen stellen. Hierdoor pushen ze zichzelf om door te gaan daar waar anderen stoppen. Mogelijk voelen ze zich ook juist heel verantwoordelijk voor sfeer en stemmingen van anderen en zijn ze perfectionistisch van aard, uit angst voor afwijzing. Maar dat is nog altijd geen garantie voor een burn-out. Pas wanneer je er een negatieve ervaring in het verleden en een negatief zelfbeeld aan toevoegt, dan kan het ineens wel heel spannend worden.
Triggers
Als de voedingsbodem eenmaal is gelegd, kan ‘onschuldig’ vloggen nou net jaren later, het zetje over de rand geven. Omdat deze mensen zich beroepsmatig afhankelijk maken van meningen, oordelen en goedkeuringen van anderen. En als je die bevestiging en liefde toevallig nodig hebt, omdat dat stukje in jezelf ontbreekt, loop je de kans dat je regelrecht afvlogt op een burn-out. Maar het hoeft niet alleen een smartphone en een selfie stick te zijn waardoor bepaalde eigenschappen bloot komen te liggen die voor uitdagingen zorgen. Kijk eens naar de enorme werkdruk in bijvoorbeeld het onderwijs of in zorginstellingen. Mensen die maar doorgaan en doorgaan, zonder dat ze goed luisteren naar wat ze zelf nodig hebben. Het is een verantwoordelijkheidsgevoel, zo groot dat zelfzorg geen schijn van kans maakt. En wat als dat nou als dat kleine woordje zelfzorg misschien wel HET antwoord is op het voorkomen van een burn-out?
Nee, we vergelijken ons met de buren op Facebook en meten ons aan het ‘perfecte’ beeld wat wordt geschetst in onze huidige maatschappij. We kunnen meer, we willen meer, we moeten meer, we kunnen niet meer…..
Kado
Het mooie van een burn-out is dat het mensen in staat stelt om de demonen uit het verleden eindelijk op te gaan ruimen. Het stelt je in staat om liever voor jezelf te gaan worden. Nu eens echt goed voor jezelf te gaan zorgen. Het geeft je inzichten waardoor je nooit meer afhankelijk hoef te zijn van de goedkeuring van anderen. om je eigen verantwoordelijkheid te nemen en te stoppen met oordelen over jezelf en over anderen.
Hoe kijk jij naar jouw Burn-Out? Blijf je zitten in het negatieve beeld en oordeel wat je over jezelf bent gaan geloven. En wat mensen als Peter R. bevestigen? Of neem jij verantwoordelijkheid voor jouw mooie krachtige persoonlijkheid?